Nerde boynu bükük, bir yaşlı varsa,
Aklıma takılır bu da emekli,
Döker yaşlarını yaşlı ağaca,
Göz yaşı durmadan akar emekli.
Hanımı kaybetmiş hali besbelli,
Evine gitmek istemez emekli,
Kimselere belli etmez derdini,
Dertlerle kendini yontar emekli.
Dolaşır sabahtan akşama kadar,
Parklar kışın kovar almaz emekli,
Oğlanın kızların yanına sığar,
Gelinin gözüne bakar emekli.
Yalnız ve kimsesiz, sanır kendini,
Derdini Allaha sunar emekli,
Kimseye anlatmaz garip halini,
Gözünden yaşları akar emekli.
Gören gözü görmez kulağı duymaz,
Gelinler evine koymaz emekli,
Akraba yanına sığınıp varmaz,
Tek başına evde yatar emekli.
Yaşlanır iyice, düşer yatağa,
Havalı yatakta yatar emekli
Bakacak evlatlar korlar sıraya,
Gözleri meleği arar emekli.
26.10.2013//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN
Kayıt Tarihi : 28.10.2013 13:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!