Memura artış olur,imama yapılır kıyak,
Emekliye gelince,hep sürünür ayak.
Emekliler ne yapak,banka mı soyak,
Sizi seçen biz isek,zaten hakkımız dayak.
Geçmeyecek mi adam kayırmasız günleri,
Bize arattılar,hem de çok arattılar dünleri.
Emekliyi bırakın siz,olsun keyfiniz kıyak,
Sizi seçen emeklinin,zaten hakkı dayak.
Amirin memurun maaşı artar,unutulur emekli,
Beslenmek ne gezer,kuru yavan yemekli.
Böylesi doğrudur,belki böylesi müstehak,
Yine sizi seçerse emekli,artık hakkı dayak.
Olanlara aklı ermiyor,emekli hepten şaşıyor,
Emekli tüm perişan,işte öylesine yaşıyor.
Gücü kalmadı emeklinin,o da bekler bir hak,
Hala gönlü sizdeyse,onun tek hakkı dayak.
Kayıt Tarihi : 17.4.2008 11:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2006 yılı dahil o güne kadarki memur maaşlarına yapılan artışlardan emeklilerinin yararlandırılmamasından dolayı bu şiir tarafımdan onların sesi olsun diye yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!