Emeklinin Çocukları Şiiri - Abdullah Tekmen

Onlar'ın çocuğu kahvaltısında;
Pastırma, sucuk, süt, bal ve yumurta
Yerken, emeklinin tüm çocukları
Vitrinlerde görür ancak bunları...
Hindistan cevizi,muzu, kiviyi,
Düşünde görürler hep ananası.

Onların çocugu oyuncak alır,
Emekli çocuğu hep hava alır.
Kursağına tıkanır hep arzusu.
Onlarınki birer ana kuzusu
Emeklinin ise geçmez eski pul,
Onların çocuğu varlıklı has kul.
Onların çocuğu yükseği okur,
Emeklininki de hep çile dokur...
Emekli kızını gelin edemez,
Hele Avrupa'ya hiç gönderemez.
Geleceği yoktur çocuklarının,
İçinden çıkamaz karanlıkların.
Babalar gibi borçlu doğmuştur,
Çıkmaza girmiştir, yolu yokuştur.
Gençliğini ve de çocukluğunu
Yaşayamaz, çeker yoksulluğunu...
Yaşamının şirazesi bozulur,
Kuru yaprak gibi yelle savrulur...