Çalışıp yoruldun nafile boşa
Şimdi üzülecek oldun emekli
Motor bitik çıkamasın yokuşa
Şimdi itilecek oldun emekli
Yıllar boyu emek vermiş işine
Geceden takılır kuyruk peşine
Alay eder gülüşürler başına
Şimdi gülünecek oldun emekli
On beş numarayı takmış gözüne
Bel bükülmüş başı değer dizine
Sağa sola gider bakın izine
Şimdi sürünecek oldun emekli
Arkadaşı olmaz kapanır eve
Hanımı gelmez ki dönesin köye
Sabah akşam seni gönderir suya
Şimdi sevilecek oldun emekli
Erkenden kalkarsın soba yakmaya
Söz ararsın ona buna çatmaya
Gelin alıştırır torun bakmaya
Şimdi ezilecek oldun emekli
Tuncay’ın suyunca böyle akarlar
Paran bitinceye kadar bakarlar
Hanım ölür bir odaya tıkarlar
Şimdi delirecek oldun emekli
14.09.1997
Bu şiirimi emekli oldğum gün yazdım kendime diğer emeklilerden özür diliyorum.
Kayıt Tarihi : 28.5.2005 16:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yoksa
memekli miyiz önüne gelene emilen...?
Daha çok can sıkıntısı
Ve daha çok şiir...
Belki.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)