Emeklinin Çığlığı!. Şiiri - Ekrem Çiçek

Emeklinin FERYADI!..

Emeklinin ÇIĞLIĞINI dinle;
İktidar HİÇ DUYMUYOR
UÇUŞA geçti o, UÇUŞA,
Hayaller GERÇEĞE uymuyor!..

Yeni yıl MÜJDESİ verdi;
Zamlarla gerdikçe, GERDİ,
ADİL YAŞAM’dı tek derdi,
İKTİDAR HİÇ DUYMUYOR!..

Zam verirken bile kayırdılar;
Memuru işçiden ayırdılar,
Yahu bunlar kafayı sıyırdılar,
Duymuyor emeklinin FERYADINI!..

Biraz Allah korkusu olur;
Vicdan, vicdan diyor n’olur,
Zor nefes alır, ZOR SOLUR,
Duymuyor emeklinin feryadını!..

Emekli belini BÜKTÜ;
Yaşamak adeta YÜKTÜ,
Hayat KABUS gibi çöktü,
Duyan YOK FERYADINI!..

Dolara ESİR düştü;
Kalmamıştı asla rüştü,
Türk Parası ölmüştü,
Emeklinin ÇIĞLINA bak!..

Ekmek kuyrukları uzarda;
Nefes almıyor, çarşıda-pazarda,
Huzura kavuşur ancak mezarda,
Emeklinin ÇIĞLIĞINI duyan YOK!..

Elektrik bir DARBE indirdi;
Doğalgaz üstüne BİNDİRDİ,
Garibim ÇARESİZ sindirdi,
Duymadı emeklinin FERYADINI!..

Geçinebilmek onun tek DERDİ;
Aklınca emekliye zam verdi,
Vergileri peşpeşe önüne serdi,
İktidar DUYMUYOR FERYADINI!..

Garip inim, inim İNLİYOR;
Hıçkırıklarını KİM dinliyor?
Adeta yaşamayın, ÖLÜN diyor,
Devlet Baba duymuyor feryadını!..

Enflasyon silindir gibi geçti;
Tek tek hepimizi BİÇTİ,
Kalan CAN SUYUMUZU içti,
Duyan yok, EMEKLİNİN FERYADINI!..

Kollarını AÇTA GEL;
UZANIRMI BİR EL?
Çiçek derki almadan SEL,
DUYUN artık FERYADINI!..