Emeklim Şiiri - Gündüz Polat

Hayatın baharında bir cocuk gibi
Bir çocuk gibi emekler emeklim
Yüzer ulu deryada
Müfrezedir göğsün gerer her dalgaya
Kaptanıdır koca geminin
Menzil uzak ve çetin
Ağarır şafak ağır ağır
Doğan güneşe çevirir yüzünü
Şükreder ve gülümser acı acı
Ulu bir çınar olur dallanır yapraklanır
Gölgesinde bebeler
Umut beklerler aş beklerler
Şükreden bebeler seni beklerler
Sen ulu çınar gör neylerler
Yaprağın dökerler dalın budarlar
O zalım baltacılar

Emekler bir bebek gibi büyürcesine
Sürünür bir parça ekmeye ulaşmak için
Büyür yüce bir dağ olur göğüsler her acıyı
Yazın güneşi kavurur
Od olur yüreği yanar
Bey vurur köle olur
Dillense başı yanar
Dertli başa karlar yağar, dolu yağar, dert yağar
Sararır benzi hazan olur
Eser deli bora kar olur tipi olur
Duman çöker viran olur
Sağı vurur solu vurur
Koca adam olur
Dert babası olur
Günler vurur, aylar vurur
Hele hele yıllar vurur
Kurur koca çınar dal kurur yaprak döker
Kurur koca çınar belin büker dert döker
Coluk vurur çocuk vurur
Mağdur olur.
En kötüsün felek vurur
Düşür toprağa yok olur
Hep emeklerdi emeklim
Mekanı cennet olsun