Emeklilik Şiiri - Bektaş Kaplan

Ben sanardım emeklilik rahat
Sıkıntılar başladı kat kat
Ne lezzet kaldı nede tat
Emeklilik böyleyimiş dostlarım

Heryanımda ağrılarım başladı
Ateş yaktı ciyerimi haşladı
Yarenlerim birerbirer boşladı
Emeklilik böleyimiş dostlarım

Oturursun kimse gelmez yanına
Ağrıların ceza verir canına
Ağır gelir buda senin şanına
Emeklilik böyleyimiş dostlarım

Kalın giyer sıkıntıya düşersin
İnce giyer soğuklarda üşürsin
Kandolaşımı bozulur yarım yaşarsın
Emeklilik böleyimiş dostlarım

Gitmek istersin dizlerin gitmez
Söylersin çocuklar sözini tutmaz
Diken olur gece rahat yatmaz
Bektaş der emeklilik böyleyimiş dostlarım