İş hayatı okey masası gibidir
Taşın iyi gelir dönersin
Şansını bir tur daha denersin
Beklediğin taş gelmez
Kaybedersin
Aklım diyor hadi artık bit
Ve arkadaşlarına veda et git
Baba yurdu değil ya oğlum
Yıllardır tüneyip kaldığın İZMİT
Ben de yorulmuştum zaten
Duvardaki saate bakmaktan
Her sabah aynı vakitte
Yediye on kala kalkmaktan
Hafta sonu telefonumu kapattım
Sonra fıydırıp koltuğa attım
Zannettim hayat duracak
Ve herkesler çıldıracak
İş hayatımda sona yaklaştım
Yorgun tekneler gibi limana yanaştım
Otuz yıllık zaman içinde
Ben nelerle karşılaştım
Diyorum ki artık çorbamı kaynatırım
Dinleyen olursa hatıralarımı anlatırım
Torunlarım büyüyüp ziyaretime gelirse
Mısır patlatır karagöz oynatırım
Kayıt Tarihi : 22.2.2016 03:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!