Emeklilerin Ölümü! Şiiri - Ali Koç Elege ...

Emeklilerin Ölümü!

“Acaba bir gün gülecek miyim” şarkısını
unuttu beyinlerimiz
çünkü artık biz ölümü bekleyen emeklileriz

her gün aynı güzergahta gidip gelen
toplama kampındaki tutsaklar gibiyiz

alınca acılı telefon mesajlarıını
sızlıyor yüreklerimiz
“Şimdi sıra kimde? ” sorusuyla geçiyor günlerimiz

doğarken kabullenmiş olsak ta ölümü
yaklaştığını duyumsadıkça ürkeriz

ve musalla taşında
“son saltanatını “ yaşatırken merhuma
en ağır yükünü taşıyan ayaklar gibi
titrer yüreklerimiz
..
pis yedili…batak…pişti..briç
ya da namaz, niyaz …dua
ölümü unuttursa da azıcık bize
ecelimizi geciktirmez bu didinmelerimiz

verilmiş bir sözümüz olmasa da Yaradan’a
deriz ki; yasa bu, kaderimiz

erişemediklerimize İsyan etmez artık gönlümüz
avcının avucunda çırpınan bir kuş gibi çaresiziz

şen-şakrak gülücükler yoktur bakışlarımızda
yollarda boynu bükük gezinen misafirleriz

şükrederiz yine de halimize
bu günlere erişemeyenleri düşünürüz

çünkü yollarda görünmez olmuşlardır
selam verdiğimiz o tandık yüzlerimiz

dudaklarımızdan sarkarken buruk gülücükler
artık gözlerimiz değildir iri iri

gönül perdemizde oynar durur
yaşananların tekrarlayan sahneleri

ve göz çukurlarımızdan bakınan
veda etmeye hazırlanan bir insanın
...................................buğulu gözleri
......*
01.temmuz.2015-keşan

Ali Koç Elegeçmez
Kayıt Tarihi : 1.7.2015 12:00:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ali Koç Elegeçmez