Yıllardır susmuştu sesi çıkardı,
Çünkü horlanmaktan bıktı emekli.
Eskiden sabreder dişi sıkardı,
Artık meydanlara çıktı emekli.
Ankara Tandoğan bu sese tanık,
Bu ses hem onurlu, hem kızgın, yanık.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sayın Ahmet Aydın, değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Sayın Mustafa Baş, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
"Emekli.."
Adı üstünde,
"Emek vermiş, işini bitirmiş, görevini yapmış kişi!"
Tabii, arada kaynayan "banka emeklileri", hayatında prim nedir bilmeden "oy için emekli edilenler de" var ama bu onların suçu değil elbet,
Yine dilim varmıyor onlar için "iyi şeyler" söylemeye, hak istemeye,
Derdimiz daha çok hak etmeden
Beslenenler!
"Troller!"
Bankamatikçiler!
Vergiden muaf "ZAMANE ZENGİNLERİ",
Yiyenler
Doymak nedir bilmeyenler!
Onlara hak olan
"Emekliye" nasıl değil,
Emekli mi soyan,
Emekli mi bu enflasyonu yaratan!
Artık "takke düştü!"
Tebrikler şiire Nevzat Bey...
Sayın Mustafa Baş, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Tebrikler üstat
Sayın Ahmet Aydın, değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta