Emekli Yılı / 2024 Şiiri - Mahir Başpınar

İki bin yirmi dört muştuyla geldi,
Geldi de sevinçler kursakta kaldı.
Üç gelecek derken, bizden beş aldı,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Ben sandım ki cepler para dolacak,
Emekli araba, ev de alacak,
Tam tersine, dolmaz oldu kap kacak,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Enflasyon uçuşta, uçmaz görünür,
Kanadı budanmış, güya sürünür,
Emekli ezilir, zengin korunur,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Beklentiye girdik, bir ümit ile
Kartları kapattık ful limit ile
Çay içemez olduk, tek simit ile
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Etli yemek yapıp, mangal yakması,
Hani nerde kaldı lokma dökmesi
Şimdi zor geliyor, ele bakması,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Görmezden geliriz dost, arkadaşı.
Yediremez olduk, bir kuru aşı,
Bir el görse, bir el görmez maaşı,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Halk ekmek kuyruğu, indirimlerde,
Kim derman olacak bu müzmin derde,
Aç susuz olsak da, günler geçer de,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Elden bir şey gelmez boyunlar bükük,
Gözler dolu dolu, omuzlar çökük,
Her şey çok pahalı, her şey bize yük,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Tatil neyimize, park bize yeter,
Torun gurbet elde, gözümde tüter,
Kula muhtaç olmak ölümden beter,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Mahir İster ayıl, istersen bayıl,
Sağa sola çatma, adamdan sayıl,
Bizim yıl böyleyse, ya gelecek yıl,
Keşke olmasaydı emekli yılı.

Mahir Başpınar / 12.12.2024