Emekli Şiiri - Turgay Akbulut

Elinde baston, aynı zamanda şemsiyeli
Küçük adımlarla yaklaştı
Boş masa aradı gözleri
Otursaydı yanıma
Benden olacaktı çayları

Koydu eğik foterini, yanıbaşına
Bir çay söyledi, açık çay
Yanında ikide şekeri
Kıstırdı bastonlu şemsiyesini, bacaklarının arasına
Cebinden, bir naylon poşet çıkardı
Şekerleri poşetin içine,
Çayına,
Gözyaşı kadar küçük bir hap attı
Şekeri vardı
Gözyaşı kadar küçük, kendi şekeri
Yüreği şekerden dertli
Emekli...

Onu izlediğimi farketti
Gözlüklerinin üzerinden, aktı bakışları
Baktı...Baktı....
“Senide göreceğiz, sen emekli olunca farklı mı olacaktı”
Diyen gözleri
Yaktı...yaktı...
Gülümsedim yetmedi
Kaskatıydı bakışları
Memuriyetinin ilk gününden, takılı kalmış kravatı
İçse de çayından
İçsek de çayımızdan
Kalmadı havanın pek tadı...

Kalktım, aklıma takıldı
Emekli olunca böyle mi olacaktı!
Elinde, bastonlu şemsiyesi
Cebinde, kesme şeker poşeti
Yüreği şekerden dertli
Emekli
Gözyaşı kadar küçük, kendi şekeri
Gözyaşından şekeri
Yüzde yüz yerli
Bizim emekli
Şeker gibi
Emekli...