Surat oldukça asık, yaş atmış civarında,
Şaka kaldırmaz hâlde zorlanır konuşmakta…
Kulları hor görmem, aşağılamam bile,
Konuştum iki satır, üç beş tane kelime…
Başım ağrıyor, dedi hiç dinlemedi bile,
Durağa mekân kurmuş, meşgul tezgâhı ile…
Evvelden de rastlardım üstelik hemen her gün,
Hal hatır hoşlanmıyor, moralsiz ve de üzgün…
Derken bir gün konuştu, sonra da yüz vermedi,
Emekli öğretmenmiş, şahsımı da sevmedi…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 31.5.2014 05:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/31/emekli-ogretmenmis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!