Emekli Kahvesi Şiiri - Güney Güneyan

Emekli kahvesinde, demek ki yetmişinde,
sorsan hayatı, derin izler gizlidir ve
yıllar boyu çalışıp, avuç içlerine misafir etmiş nasırlar,
mutlu görünüyorlar, ama ya gerçekten nasıllar?

Elinde sigara, diğerinde bir çay bardağı,
geçmişten bahsedince kızarıyor al yanağı,
bayağı hiddetli, geçmişi gelecek yamağı,
yerinden olsam diyor, severdim yarınları.

Ve ekliyor, sevemezsin de benim kadar,
her kadına aşık oldum, heybemde yoktu ar,
yine de sev diyor, sevebildiğin kadar,
ne de olsa kalacak bugünler yarın yanına kâr.

Bunların dışında, her şey yerli yerinde,
eğer içlerinden biri birkaç gün gelmez ise,
denir imiş ki; ‘o da gitti meçhule’
boş kalan iskemle, hep bundan hallice.