Emekli Şiiri - Nevzat Bayramoğlu Hürdemi

İlden ile gezmek varken düşünde
Eşiğin ardında kalmış emekli
Bir eli başında biri döşünde
Geçim hayaline dalmış emekli

Çalışmış didinmiş seneler boyu
Okutup eğitmiş evdeki toyu
Her seçim zamanı verirken oyu
Dipsiz göle yoğurt çalmış emekli

Aldığı ilaçlar hep üçer beşer
İçtikçe bol suyla boş kursak şişer
Ay başında bile feleği şaşar
Her yıl en az payı almış emekli

Nerede primler onca emekler
Lüks sayılır olmuş etli yemekler
Halk Ekmek önünde kuyruğu bekler
Çareyi orada bulmuş emekli

Ne altın bilir ne döviz ne borsa
Ne kat alabilir ne de bir arsa
Gidecek yer köyü eğer ki varsa
Dalda yaprak gibi solmuş emekli

Günden güne büyür borç harç batağı
Uyku girmez gece batar yatağı
Bulmak için birkaç tezgah atığı
Pazar pazar gezer olmuş emekli

Hürdemi dolmadan bir gün vadeler
Huzur bulsun gayrı ebe dedeler
Haksızlık onları her gün zedeler
Sessiz ama pek bir dolmuş emekli