Emekli Şiiri - Orhan Gülaçar

Emekli dediğin yorgun vatandaştır !..
Doğmanı sağlayan doktordur, ebe hemşiredir ,
Nüfus kütüğüne seni kaydeden memurdur ,
Eğitimini veren öğretmenindir ,
Oturduğun evin projesini çizen mimardir ,
Yapımına alın teri döken , tesisatçı, elektrikçi, boyacıdır
Evinin anahtarını emanet ettiğin
Mahalle bakkalın'dır ,
Sabahın köründe servislerle fabrikalara giden Baban Annen komşundur .
Can güvenliğini sağlayan polisin ,hukuki bir derdin olduğunda seni savunan avukatın ,
Devleti temsil eden Savcın , Hakimin , Mahallende muhtarın , ilçende Kaymakamın ,
Şehrinde Valin Sabahın köründe sen uyurken endüstride sanayide sosyal iş kollarında ömrümü tüketen ödediği vergilerle sana yollar Köprüler yapan okuman için okullar üniversiteler açan canını dişine takan
Gençliğini Ailesi ve Ülkesi için tüketen senden önceki nesildir.
Şuraya gelmesinler bu otobüse binmesinler derken iki kere düşünmek gerekiyor !
Ev sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi" demiş atalarımız
Emeklilere sürünsünler beter olsunlar gebersinler diyenlerin acırım annelerinin babalarının haline...