Emekli Şiiri - Zeki Çelik

EMEKLİ

Evinde eşyası olur veresi,
Alacaklıları gelmez göresi,
Maaşı alırken dolar süresi,
Senetten, çeklerden bıkar emekli.

İşi bırakınca kalır boşlukta,
Eşi çocukları olmaz hoşnutça,
Gün ağarınca, kalkar kuşlukta,
Evinden kahveye çıkar emekli.

Oğlanın ve kızın dertleri bitmez,
Hanımın isteğe maaşı yetmez,
Odun, kömür yoksa ocağı tütmez,
Bütçesini biraz sıkar emekli.

İyi kötü ahşap eve sığınır,
Fırtına eserse, çatı dağılır,
Tansiyonu artar, düşer bayılır,
Kapıyı, bacayı tıkar emekli.

Miras bırakamaz çoğu gariban,
Ondan rahat eder, dağdaki çoban,
Gençliği, serveti tüketir yaban,
Zeki'ye boynunu yıkar emekli.

17-4-2009 ZEKİ ÇELİK