Emekli Bir Şiiri - Fahri Bulut

EMEKLİ BİR
Gericiler iktidara yürürken,
Bir elinden tutan sendin emekli.
Aydınlar gerçeği, önde görürken,
Aydını suçlayan kindin emekli.
Belki bunları AK ve Pak sandın,
Din alıp-satana saf-saf inandın.
Aç, açık kalanda ağladın, yandın,
Duvara tosladın döndün emekli.

Ne hallere düştü bak komşu Irak,
Nedenini hiç mi etmezsin merak?
Çalıştır aklını biat ı bırak,
ABD dost sandın kandın emekli.

Sahnede Türkiye ikinci perde,
Gerçek ayan-beyan gör orta yerde.
Ulusal bütünlük kaldı mı nerde?
Türk-Kürt kardeşliğin sildin emekli.

Haklar hiç verilmez, alınır derdin,
Bu uğurda onca uğraşlar verdin.
Yirmi yıldır sustun, hep bakar kördün,
Beni konuşturan dildin emekli.

On iki milyonsun sivil bir ordu,
Kükresen dağları saracak korku.
Birleşsen tersine döndürün çarkı,
Yedi düvel yenen, dündün emekli.

Emekliler günü tutalım dilek,
Hakkımız almaya gel birlik yelek.
El ele verende bükülmez bilek,
Birlikten güç doğar derdin emekli.

İntibak yasası geldi gündeme,
Ölmeyene çabuk geçer bir sene.
Bir kere aklını koy nolur öne,
Gerçeği diyene, güldün emekli.

Hala şüphem vardır oy verin yine,
Çünkü şükürcüsün aldanın kine.
Başka bir partiyi bu seçim dene,
Simitle beslenen gündün emekli.

Hayali sükûta uğratma beni,
Rızazade, öper ak-pak elini.
Eskiyi çöpe at, giy donan yeni,
Ye kürküm ye diyen candın emekli.
30.06.2010
Fahri Bulut Rızazade
Yokluk ve sefalet kuyrukların kutlu olsun emekli.