Emekli Şiiri - Mehmet Kara

Ben emekliyim artık;
Keyf etmeliyim...
Bir minder üstünde diz kırıp,
Unuttuğum şarkıları meşk etmeliyim.

Torun görmeli gözüm;
O'nunla oturup kalkmalı,
O'na ulaşmak için gerilip kırışan yüzüm,
O'nunla yeniden çocuklaşmalı.

Paradan puldan el çekmeliyim;
Haykırmalı içimde biriken sırları,
Gücümce, topluma yön vermeliyim.
Domatesi oğullarım almalı,
tasayı güçlü omuzları...

Halka olmalı etrafımda, oğulları kızları.
Karımın da benim gibi, suratı kırışmalı.
O'na hükmeden ben olmalıyım yine de,
Hiç kimse,
sevgime ve sevgilime karışmamalı...

Gaziantep 22 Kasım 2002