Emekli Şiiri - Mete Yıldız

EMEKLİ

Çalışmış alamamış muradını,
Kara kaderine yanar emekli,
Arar durur giden günün tadını,
Aaah diye gençliği anar emekli.

Sanırsın denizde gemiler batık,
Özünü almışlar diyorlar atık,
Çoğu kez sofraya bulamaz katık,
Ekmeği şerbete banar emekli.

Adı üzerinde emekler yürür,
Çekemez gövdeyi adeta sürür,
Sızlana sızlana yüreği çürür,
İki gözü iki pınar emekli.

Özenle çalıştık alnımız aktır,
İnanmazsan bize arşive baktır,
Size oy verirsem adım salaktır,
Basit vekilleri kınar emekli.

Hayırlı evlatlar vermiş bu yurda,
Kimi şehit kimi sakattır hurda,
Efendiler rahat rahat uyurda,
Herkesi kendince sanar emekli.

Benim maaş günlük elin piçine,
Vergide haksızlık gider gücüme,
Konuşsan tıkarlar hiçi hiçine,
Gene de şansını sınar emekli.

Ekmeği var ise yoktur yakacak,
Vah desen gözünden yaşlar akacak,
Soruyor bizlere kimler bakacak,
Ayazda soğuktan donar emekli.

Maaş az, derdi çok, yaklaştı seçim,
Hesapla, kısıtla olmuyor geçim,
Aklım oynayacak, kaçacak keçim,
Bir çift tatlı söze kanar emekli.

Mete YILDIZ