Emekli Şiiri - Zeki Çalar

Gençlik yıllarını işine vermiş,
Felek çemberinden geçmiş emekli.
Her türlü zorluğa göğsünü germiş,
Yokluğun içinde pişmiş emekli.

Bir eziyet var ki maaş gününde,
Kuyruklar uzamış banka önünde.
Pek rahat görmemiş ahir ömründe,
Sabırla sıraya geçmiş emekli.

Hükümet kendine düzer methiye,
Yüzde üç, yüzde üç vermiş hediye.
Gündüz pazarları pahalı diye,
Akşam pazarını seçmiş emekli.

'Bu para bir ayda yeter mi? ' diyor,
'Evimin bacası tüter mi? ' diyor.
Reva görenlere sitem ediyor,
Kızmış hükümete, küsmüş emekli.

İş bulsa, yaylada koyun güdecek,
Bu maaş yetecek, baca tütecek.
Nasıl everecek, baş göz edecek?
Oğlunun derdine düşmüş emekli.

Arz eder hâlini getirir dile,
Uzaya yol olmuş çektiği çile.
Yine de şükreder kan kussa bile,
Kızılcık şerbeti içmiş emekli.