Emekli Şiiri - Midayet Kara

Emekli olduk ki, rahat edelim diye
Yük sırtımızdan inmedi, çekeriz yine
Tuzağa düştük, aldatıldık bile bile
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Ay başı gelmez bir türlü, iple çekeriz
Torun torba geldiğinde, boyun bükeriz
Rahat yüzü göremeden, göçüp gideriz
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Sağlığımız için, kuyruklarda bekleriz
Evde rahat yoktur, yollarda tünekleriz
Oy zamanı gelince, sağım inekleriz
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Para ele geçmeden, borçları öderiz
Dert çile içinde, evimize gideriz
Torun harçlık isteyince, para yok deriz
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Pazara gidince, ucuz sebze seçeriz
İnsan gibi yaşamayı, bizde isteriz
Maaş günü gelsin diye, dua ederiz
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Hırsız itibar görür, emeklide çile
Eskiden olsa, pazarda dolardı file
Enflasyon düşürmek için, yaparlar hile
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Yıl başı gelince, maaşa zam verirler
Verdikleri zammı, hafta sonu alırlar
Bu size yeter, gözünüze dursun derler
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Aldığı aylık, asgari ücret altında
Hak hukuk yiyenler, sefa sürer yatında
Bunun hesabı sorulur, Allah katında
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim

Der Midayet’im, örgütsüz bir millet olduk
Kim daha çok soyduysa, onlara oy verdik
Süslü laflarına kanıp, belayı bulduk
Emekliye çıkmış bir kez, adımız bizim
(1177) Eylül 2018