Ben yoksulluk hırkasını,
Doğduğum an da giymişim,
Yüreğimin sevdasını,
Bugüne dek değer bildim.
Dişle tırnak bin bir zahmet,
Santim milim nice emek,
Umut içtim dedim sabret,
Ömür boyu ah bu yürek.
Hak hukuku hep gözettim,
Ezelden haramı sildim,
Dürüstlüğü özüm bildim,
Yokluklarla emekledim.
Zengin makam mevki ile
Her kul insan olur sanma,
Giyindiği urba ile
İnsanları yargılama.
Bektaş mert bilinir sözün,
Kem söz etmeyesin sakın,
Dönük olsun Rabbe yüzün,
İki yüz’lüler den sakın,
Halktan yana çalsın sazın.
Bekir Yavuz
3.Eylül.2011.Cumartesi.
Beyoğlu. İstanbul
Kayıt Tarihi : 23.4.2012 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!