Bir emekçinin alın terini,
Güneşi çocuğuna,
akşam vereceği küçük minik çikolata;
Siler...
Uyumadan ulaşabilse...
Bir emekçinin alın teri, buz gibi soğuk
Evinde ocak yandığına; kurur..
Bir emekçinin alın teri;
Yağda kavrulmuş soğanın kokusu,
Yemek, ekmek olup paylaşılınca,
Hayat olur...
Kayıt Tarihi : 23.3.2019 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!