Emeğin izi Şiiri - Lütfiye Çilingir

Düşünürken varolmayı,
Yanan güneşi,
Soğuk karanlığı..
Yaşatırken çaresizliğindeki,
Çıkmaz yollarını...
Seyreyle insanları
Biraz onlarla kal
Ne yapmakta
Aşları sıcakmı
Yoksa boşmu tasları
Suya bıraktıkları aşları
Yada kuma gömülü
Tohum yüzünü çevirse
Diye bekleyen suratları
Toprağın kızgınında beklemeyle
Yeşeren tohumların izinde
Haykırdığında içlerdeki
Çılgın nefeslerle
Seyreyle onları
Emek terlerinin izinde..