Şerefimi haysiyetimi
Alın terimi
Emeğimi ekmeğimi
Sırtıma bağlamışım;
Ta öteden duyar kokusunu
Et obur ve çıyanlar
Ayağıma dolanır börtü,böcek
Belki biri ısıracak
Diğerleri beni yiyecek
Bense bir ömür tüketmişim
Baba ocağı yar kucağı...
Bile bile terk etmişim
Ellerimde nasır
Yüreğimde nasır
Yüz çizgilerimde...
saklanmış tam bir asır
Aksiyim aykırıyım bile bile.
Sütüne sinek düşmüş...
Köylünün yüz ifadesi var bende
Yalana karşı
Talana karşı
Her adım gidende.
Tahta bacaklı Sülonun...
Ne dokunmuşsa kanına
Bağ fidesi eker
Belki üzüm koyacak...
Ekmeğinin yanına.
Sülo beni görüp çeper örme
Ne tilki cinsiyim kurnaz
Ne çakal eniğiyim haylaz
Beni emeğine düşman bilme.
Ya bozkırda bir çiftçi'yim
Güneş kurudur ekmeğimi
Yada varoşlarda asgari ücretliyim
Çarklar öğütür emeğimi.
Sütüne sinek düşmüş...
Köylü kadının
Yüz ifadesi var bende
Arsıza karşı
Hırsıza karşı
Her adım gidende.
Kayıt Tarihi : 28.10.2007 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşdikçede vurdun taşa
Vay gidi vay yalan dünya
Emeğimi verdin boşa
Vay gidi vay yalan dünya
Kapı alçak, kafamız dik
Biraz olsun eğilmedik
Alnımıza çarptı eşik
Vay gidi vay yalan dünya
Veda edip devran, deme
Serdar iken olduk seme
Balık gibi koştuk yeme
Vay gidi vay yalan dünya
Özde sızı, gözde duman
Zevraki’ye vermez aman
Göçtü gençlik, geçti zaman
Vay gidi vay yalan dünya
www.zevraki.com
TÜM YORUMLAR (1)