Emecek Işık Arar Şiiri - Ozan Efe

emecek ışık arar
soldu çiçeği özü
yel denizi kokular
kon kelebeği tözü

al
ele
ötele
deliyeli
yele iliştir
dibine düşeli
dudağının alına

gerisi veriveriştir
ışıksızlık korkutur
çapına kalır kutur
isterse de okutur

söylenmemişi sözü
sıkışık kaldı yüreğinden
maviye dolardın önceleri
karayı yutmuş
karaya oturmuş halin

ozan efem kirpiğim
uykusuzluk ipliğim
çekerken bitiririm
ayazdan elin buzu
tandan alır kırmızısını alına
boyanır yeni güne
yüzü gülen bebeğin çığlığına
damıtır gözyaşının neminden
göğün mavisine
başına şapka takar
fırlatır başkalarını
ya da bir çocuğun ipine bağlanır
uçurtma kuyruğuna takılır özgür

bakışına doldur
ıslak düşlerinde öte
rahatı kaçmasın
akışına sal
kurusun yüreğinde acısı
uzasın ezası cefası
çukura düşür
uyut fitne fesadı
şurasına taksın sakarını
saklanacak delik
un ufak edinceye
nedensiz
koşulsuz
uykulara dalsın
şaşırtıncaya
leylekler düşürsün
ağzının payını
rotasız gemilerde çarpılansın

040111istanbulgülcebahçe