Emanettir Şiirim Şiiri - Gülay Yıldız

Nasılda aç gözlerim mutluluğa...
Soğuk ülkelerin ardında bırakılmış,
Yamaç kıyılarında üşüyormuş gibiyim
Oysa sıcaktı, tazeydi bir zamanlar...
Zaman ki öyle yavan...
Öyle tatsız tuzsuz şimdi...

Nasıl da aç gözlerim mutluluğa...
Kederli bir iç çekiş gibi solumak hali üstümde
Kalanlarımı yakıp yırtıp, un ufak etmeli...
Ki çürümesi kolay bir atık olsun anılarım...

Nasıl da aç gözlerim mutluluğa...
Oysa gülüşler vardı çınlayan kulaklarda
Şimdi ıssız ve yenik bir sessizlik hakim.
Tüm yanlarımı kemirmiş acı bir yalnızlık
Kırıntı olmuş kalbimde zamanın acımasız sevdaları...

Nasıl da aç gözlerim mutluluğa...
Bir gülüş olsa şimdi,
Derin bir afet sonrası
Suya kanmış toprak gibi kanardı tüm acılarım!
Sel olan gözyaşları gibi
Mutluluklar akardı göz nemlerimden...

Zamanın geri getirmediği anıların tepinmesinde
Usulca bir yalnızlık adım...
Nasıl da aç gözlerim mutluluğa!