Emanetin Kollarında Şiiri - Elvera Kaya

Yürüyorum durmaksızın....
Gidişatımın tökezlediği an
Üzerine adını yazıyorum;
Esrarengiz bugulu camların..
Söylüyorum bu gitme gitme değil...
Boşuna olsa gerek feryadın!
Duymuyor, duymayacak yüreğim...
Duyarsızlıktan değil bu çırpınış,
Hangi engabe yıldırabilir;
Bu deprenişi,direnişi...

İstiyorum ki attığım bu adım
Ebedi cennetim olabilsin..
Korku dehlizlernden sıyrılarak
Ümid ile sana geldim...
Sana geldim ey yar..
Kalbine konuk olmaya....
Gözünden bile sakınır msn?
Korur musun? kollar mısın yarini? ? ?
Aç yüreğini ki;
Sevgimz ölümsüzleşebilsin..
Sen bana bi adm yaklastkca;
Sana an be an daha yakınım...
Eman ya sevgili....
Artık
Emanetin kollarında! ! ! !