Emanetciyim Şiiri - Uğur Musab Şahin

Mal mülk onun, bizim kazancımız ne?
“Zararım zarar değil, emanetçiyim” de.
Hak gecikmez, Halk huzurda hakkı alır.
Tohum ekmeyenler, yaptığı duayla kalır.
Şeytandan yaşlısı yok, keramet yaştaysa?
İlmin, fennin yaşı yoktur, akıl baştaysa.
Damlaya damlaya sular, deler onca taşı,
Soğanla da yaşarır gözler, marifetse yaşı.
Ne geçmiş, ne gelecek, bugüne şikâyetim.
Yaşımdan olsa gerek, inatçı bir keçiyim .
Endişem, söyleyemediğim içimde acılar.
Sukuta mecbur eder, beynimde sancılar.
Doğru olan haklıdır, hakka açılır kapılar.
Dostlar zor kazanılır, kolay harcanırlar.
Aptal görmek istemezsen, gözlüğünü kır
Amaç yumurtaları korumaksa, niyet sır
Eli dolunun değil, eli bolun ikramı yeter
İyi başlamak, iyi bitirmekten daha beter.
Zamanımı çalma, cebimden paramı çal
Akıllı aptal değil, aptal görünen akıllı kal.
Şeytan işini gördürmeye, işsiz eller seçer..
Başa gelen işten, ava gelen kuştan geçer..
Gerçek çıplaksa, yalan başucundan döner.
Çıplaklık değil, “Kral çıplak” demek hüner.
Susanı, konuşandan çabucak hatırlarız.
Konuşan unutulur, sükût ile akılda kalırız.
Uğraştım çözmek için zamanın şifresini,
Örtemedim bir türlü ölümün çeşmesini.
Dost ebedi değilse, benim dostum değildir.
Hak yolunda vermezsen bir kuruş mangır,
Şeytanın yoluna para saçar, şangır şangır.
“Gel icabet et” desen, oklavayı şakırdatır.
Evine bir misafir gelse, dişlerini gıcırdatır.
Ahlak adab-ı usuldür, İslamın ölçüsüne bak.
"Ne tesadüf” diyene, ”ne isabet” deyip kalk.
2002