emanetleri
hiç çekinmeden
bırakıp,
hep sana geri
döndüm.
bazen tozlu buldum
emanetleri,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bir başka entellektüel sataşma hissediyorum şiirde...Ruhumuzun bile emanette olduğu yaşamda emanetçilere kızmak, sitem etmek niye dostum?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta