Emanetçi Şiiri - Mehmet Raşit Er

Ödünç hayatlar yaşadım durdum.
Bazılarında güldüm,
Çoğundaysa ağladım....
Ama hiç biri bana ait değildi.
Ben bir emanetçiyim.
Hayatlar yaşarım emanet alınmış.
Aşklar taşırım sırtımda.
Yüreğime ait olmayan.
Günah çekerim bedeline.
Nedenine sebep olmadan.
Ben bir emanetçiyim.
Kendime ait bir yaşamım yok.
İstesem de istemesem de.

İstemezdim böyle olmasını.
Emanet yaşamak istemezdim yaşadıklarımı.
Ama ne yaparsın kader işte.
Öyle veya böyle yaşanılıyor.
Kimi kendi hayatını yaşar.
Kimi de benim gibi emanet yaşar.

Ben bir emanetçiyim.
Kendime değil başkalarına yaşarım.
Gülünçte olsa hüzünde olsa.
Başkalarına yaşarım.
Ben bir emanetçiyim.
Göz yaşlarıma kadar her şeyim emanet.