Emanet Sevinç Şiiri - Nevin Gündüz

Sen...
Güneş gözlü yazlar’da
Mavinin özgürlüğünü yudumlamış
Kekik kokulu imbat yeli
Bağban ellerinde özenle büyütülen
Nazlı gülistanların gülü
Oysa ben, alışığım
Sarp kayaların zemheri rüzgarına
Uçurum dipleri karanlığına
Yaban otu kokar ellerim
Yüreğim yurtsuz, düşlerim uykusuz
Sevdalar da, mülteciyim yarınsız
Heveslerim bakır rengi
Kurşuni tüm hayallerim
Baharlara umutlanıp, yazı göremeyen
Çiçek harmanı yangınların da külüm
Ürkek bir gelinciğim
Yol kenarlarında rastgele açmış
Derin yaralardan almış
Kızıl rengini
Korkarım, tutamam ellerini
Emanet sevinçler uğruna
Kıyamam, öpemem düşlerini !..