Hayatımdan bıktım canımdan geçtim
Bu yıkık binayı terk edebilsem
Ne dünya umurumda ne de hanları
Emanet sahibi Âlim gel yetiş
Ne huzuru kaldı ne tadım kaldı
Ne bedenim kaldı ne halim kaldı
Ne kuvvetim kaldı ne gücüm kaldı
Emaneti veren çabuk gel yetiş
Ne baharım belli ne kışım belli
Ne yaşarım belli ne ölüm belli
Çile dert kederle yaş oldu elli
Emanet sahibi Pirim gel yetiş
Dünyadan göçeyim diyorum olmuyor
Bazı şaşıyorum neyden bil miyom
Artık bu dünyadan bir tat blumuyum
Hakkı sever isen Şahım gel yetiş
Gayrı bu dünyadan yükümü tuttum
Bundan fazla yüke tahammülüm yok
Her ne yaptıysam buraya kadar
ATEŞOĞLU yalvarıyor Şahım gel yetiş
Kayıt Tarihi : 8.2.2016 14:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlyas Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/08/emanet-sahibi.jpg)
emaneti veren vakti gelmeden yeitişmez ki ilyas bey şiire hüzünlü yakarışlar çok güzel yansımış mısralara kutlarım
Kaleminize., sazınızın teline sağlık...
TÜM YORUMLAR (5)