Emanet ol. Şiiri - Gönül Çalımlı

Sen bu kalbimi terk ettiğinden beri
üzerimdeki kalabalğı soyunup ifşa ediyorum
bütün acılarımı göklere
ve kırmızı bültenle aramaya başlıyor
gözlerim süretini her suratta
yalnızlık şuhkaşrıken bedenimde arsızca
sen Allah'a emanet ol.

Düzenli olarak içiyorum
çünkü; ayık olduğum zamanlarda aklımdasın.

Gökyüzü çok küstah davranıyor yüzüme
ellerimi terk ettiğinden beri
ve her ne kadar günah varsada işledim
hırsım dinmedi işte gittiğinden beri
ve damaklarımdaki Diyarbakır tadı ile
alnından öpüp şükrediyorum
yalnızlığıma şimdi

Çehrem perişan,
ağlarım,
içlenirim içten içe ama
Sen Allah'a emanet ol...

Gönül Çalımlı