Emanet Kaldım Sende

Vardır herkesin hayatını güzelleştiren
Bir tarih, bir insan
Her zaman söylüyorum,
Yine söyleyeceğim.
Gösterişli biri değilim
Çok derin yaralarım var,
Kimse fark etmez ilk bakışta.
Ama sen… evet sen iyi geldin.
Herkesle konuşur insan,
Anlatır, susar, toparlar.
Ama sadece bir kişiyle saçmalar,
Sadece biriyle suç ortağı olur.

Başka hikâyelerden geldik,
Başka yollarda büyüdük.
Ben seni orada tanıdım.
Belki de birbirimizde yaşayamadığımız,
O çocukluğumuzu bulduk.
Eksik kalan gülüşleri bulduk
Yarım kalan oyunları oynadık
Söylenecek çok şey var aslında
Çok olgun olduk çok çocuk kaldık
Ama en çok da suça ortak olduk

Küçük kız büyük adama emanet
Büyük adamın küçük kalbini aldın
Sen papatya, emanete iyi bak.
Diyeceğim o ki,
Küçük kızın gönlünü fethettim
Büyük adamın tahtını kurdum

Ben, senin beni sevme şeklini sevdim.
Bende çocuk olmanı sevdim.
Sende çocuk olmayı sevdim.
Bana olgun durmanı sevdim.
Benden gitmeyişini, benim için gözünü karartmanı sevdim.
Sevmek buydu belki de;
Kalmak kadar, emanet bilmeyi de öğrenmekti.