Emânet Ettim Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

İnsanlar içinden firârım vardır
Daha girmemeye kararım vardır
Üç beş dosttan bile zarârım vardır
Kendimi kendime emânet ettim.

Yalaka dalkavuk hemde ön safta
Bana yapıştırmış en kötü yafta
Hepsi adam olmuş gel gör ki lafta
Ben beni kendime emânet ettim.

Aşkın meclisini gelene açtım
Bana küfredenden koşarak kaçtım
Kan kustum kızılcık şerbeti içtim
Ben beni Allâha emânet ettim.

Üçüne bakmadım beşimi verdim
Soğanla yetindim aşımı verdim
Dediler yetmedi başımı verdim
Kendimi Allâha emânet ettim.

Efiloğlu nedendir kara yazı
Düşünüp duruyorsun bâzı bâzı
Çalarım eski kırık saplı sazı
Sözümü Türküye emânet ettim.