Emanet ediyorum Şiiri - Ebru Yılmaz

geçiyor zaman zamanın içinde ben
zamanın çinde yüzüm
zamanın içinde rüyalarım eskiyor
şimdi ne kaldı senden ve benden.....
acınası hatıralardan,
çizilmemiş mutluktan,
cogu zaman baktığım hüzünlü resimlerden başka
kimseye anlatamadığımız
dokunmaya kıyamadığımız hatıralar
yasaklı bir defterde maziyi karıstırmak gibi
aramak gibi puslu bir gecede katili
anımsamak gibi gizli bir sorunun cevabını
söyle nasıl bir duygu sevgili
benim yüzümün kaybolusu aynalarda
saatlere takılmıyor mu gözlerin
ellerin titremiyor mu tenimi hatırlayınca
yastagının ıslaklığı geçtimi
söyle sevgili acımıyor mu canın saplanmıyor mu kalbine hançerler
sıcrayarak uyanmıyor musun geceleri
söyle sevgili unuttun mu bendeki seni...
şimdi mevsim kış
şimdi sensizliğin son demi
şimdi acıların umutsuzluğu çığlık çığlık kulaklarımda
şimdi geçmesin diyorum zaman
bu yara kanasın acıtsın beni
gitme istiyorum içimden
soguk demirlere değer gibi parmak uçlarım üşüsün istiyorum tüm vücudum
geceye inat yaşatmak istiyorum aydınlığımı
geceye inat yaşatmak istiyorum tenimdeki kokunu
geceye inat sevgilim
emanet ediyorum sana gözlerimdeki masumiyeti....