Emanet Duygular Şiiri - Şenol Mersin

Bu gece yine yapayanlızım!
Umutlarımı yarına emanet ettim,
Belki gelirsin diye sabahladım kapıda,
En büyük umutlarla beklerken sevğiye firar ettim,

Yarında gelmeyeceksin biliyorum!
Yarınlar peşpeşe gelecek bekleteceksin,
Yollarına toz olduğum Temmuz gecelerini unutup,
Senin için yanan yüreğimi terkedeceksin,

Şubat soğuğunda tanımıştım güzel yüzünü!
Kömür karası gözlerin ısıtmıştı üşüyen ellerimi,
Toz pembe günlere umutlarımdın unutma,
O siyah saçlarınla,yakmıştım yüreğimi,

Şimdi yıkılan umutlarımın sebebi sensin!
Unutma umutlarımı yarına emanet ettim,
Sen kalbime ektiğim bir kırçiçeği gibisin,
Anlasana sensizliğe yemin ettim,

Bu gece yine yapayanlızım!
Usandım sensizlikten,yanlızlığı terk ettim,
Anlıma yazılan bir yazı oldun,
Yüreğime gömdüm seni,sensizliği terk ettim.