Emanet dünyaya emanet geldik
Anneye babaya teslim ettiler.
Karı koca biz işteyiz diyerek
Ebeyle dedeye teslim ettiler.
Televizyon telefon oyuncak oldu
Oyun mekânları da çocukla doldu
Nice hayaller vardı çabuk kayboldu
Sonra gerçeklere teslim ettiler.
Tatlı dille derdimizi anlattık
Telefona bakarken uykuya daldık
Uyanınca soluğu okulda aldık
Anaokuluna da teslim ettiler.
Anaokulunda tam bir yıl bekledik
Televizyonla telefonu tekledik
İlkokulun da kapısında bekledik
Bizi bir öğretmene teslim ettiler
Öğretmen değil anne ile babaydı
Acı ve tatlı günde yanımızdaydı
Dört yılın sonunda da arkamızdaydı
Sonra ortaokula teslim ettiler.
Eyyübi der teslimatlar bitmiyor
Aklım yetiyor da gücüm yetmiyor
Mezuniyet törenleri bitmiyor
Bizi de elden ele teslim ettiler.
03.06.2022
Eyyüp KARAMAN
Kayıt Tarihi : 8.8.2023 06:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!