Emanet Dalgalara Şiiri - Ufuk Nazım

Sefil bir omurgasızlık
Dik yürüyen yok sayılır.
Güneşin onurlu çocukları
Sürüngen organizmalara
Nasıl dönüştü.
Ellerinde çelikden ikonalar
Düşlerinde
Korkak ikircikli rüzgarların
En ufak esintisinde
Savrulan çelişkiler.
Susmak lazım
Onları görünce sessizce
Kaçmak lazım
En uzak köşelere.
Dünyadan habersiz
Yalan yanlış oyunlarda
Sessizce yaşamak.
Gözlerden uzak bir
Sıradanlık içinde
Kendine varmak.
Geçmek en ötelerine
Denizlerde fersah fersah
Yol kat etmek
Sınırsız bir düzlük de
Eylemsiz
Ve emanet dalgalara
Gidişin..