Ben iyiliği ölü bir cenin gibi rahmimde taşıyordum
İyiliği unutmuştum dünya dibine dek puştluktur sanıyordum
Tarlalara gömdüğüm bi çocuk gülüşüm vardı
O gülüşün anısından bile acıyordu içim
..............................................acımı yolculuklarla boğuyordum
Ben iyiliği avlanmış bir kelebek sanıyordum
Bu yüzden mumların birini hep ölü kelebek için yakıyordum
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
gülüşüm sana emanet........
aşkın gücü nerede biter? kimbilir belki de hiç umulmadık incir çekirdeğinin içinde...
harika bir şiir okudum, tebrikler...
harikasın!hayal dünyan ve anlatım tarzın...çok güzel...bu şiir başka bir güzel..
İlk birkaç şiirini okudum, iyi geldi.
Sonra bu şiirini okudum, inanılmaz geldi.
İçimi ısıtan bir delilik.
Buldum.
Şiirde.
Pervasız bir yürüyüş.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta