Ben iyiliği ölü bir cenin gibi rahmimde taşıyordum
İyiliği unutmuştum dünya dibine dek puştluktur sanıyordum
Tarlalara gömdüğüm bi çocuk gülüşüm vardı
O gülüşün anısından bile acıyordu içim
..............................................acımı yolculuklarla boğuyordum
Ben iyiliği avlanmış bir kelebek sanıyordum
Bu yüzden mumların birini hep ölü kelebek için yakıyordum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
