Kalakalıp şehrin ortasında
Sevdiğim ayrılığa emanet
Toplanıp gittin gün sonunda
Yüreğim yalnızlığa emanet
Trenin saatini bile söylemeden
Bırak böyle gittiğini neden
Bu aşktan kalan son hediyen
Sensizlik yüreğime emanet
Bir gidiş ki soğuk demirlerde uzayıp
Bir veda ki dakikaları sayıp
Ömrüm istasyonlarda kayıp
Canım raylara emanet
Kayıt Tarihi : 23.5.2006 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!