Emanet Şiiri - Münür Atakul

Biliyorum. Yaralısın;
Üstelemem, bu sevdayı
Şimdilik, böyle kalsın..
Birgün, yaran düzelince…!
kapımı, çalacaksın;
gönül evim, sana açık,
girebilirsin elbette!
Aşkını merak etme;
Kalbimde, emanette
Bir yolunu bulurum;
Seni yormam, üzülme..
Çokta, mutsuz olurum;
Acı,salmam, gülüme…!
Birgün,bana dönerken;
Mecburi, nihayette
Aşkın, emin ellerde…!
İçimde, emanette
Sana, kimse veremez..!
Bu,sevgiyi, inanmam;
Acılısın, biliyorum;
Günahlarına, saymam
Sevdanın,neferiyim;
Böyle, dimdik nöbette;
Ona, toz bile konamaz;
Ruhumda, emanette