Emanet Şiiri - İsmail Akyüz

Yağmur yağıyor birkaç gündür aralıksız
hava soğuyor giderek üşüyorum yokluğunda
ne kadar kalın giyinsem de yetmiyor
güneşi özlüyorum yüzümü yalamasını
sonra sıcaklığını anımsıyorum bedenimi ısıtmanı
usul usul sarsılıyorum sonra sessizce ağlıyorum
son demdeyim biliyorum tüm güzelliklerim bitti
sonu gelmez hüzünlerim bile beni bırakıp gitti
artık içi boş faydasız hayallerden ibaretim
ah yüreğim kimsenin saklamak istemediği
hazandan güze kalan değersiz emanetim
içinde kendini gözyaşlarınla öldüren o çocuk
kime sakladığımı bilmediğim masumiyetim