Emanet Şiiri - Yüksel Çelik

Gülüşün masum yüzünüz nurlu
Derdini diyemez durur onurlu
Kendine göre çoktur sorunu
Sen bize Rabbimin emanetisin

Rabbim vermiş sana nurlu yüzünü
Halinden anlamam bilmem sözünü
Dünya ya açtın iki gözünü
Sen bize Rabbimin emanetisin

Bizlere muhtacsın yaşaman için
Gönden güne çıkar o siyah saçın
Bizi mutlu eder attığın adım
Sen bize Rabbimin emanetisin

Mimiklerin hoştur mutluluk saçar
Çocukluk dönemi böylede geçer
Yürümeyi dener gidemez düşer
Sen bize Rabbimin emanetisin

Derdini diyemez yemek yiyemez
İyiyi kötüyü ayırt edemez
Şefkate muhtaçtır onsuz olmaz
Sen bize Rabbimin emanetisin

Her insan bekler bu mutluluğu
Yüzüne yansıyor tüm tatlılığı
İnsana güç verir onun varlığı
Sen bize Rabbimin emanetisin

Yüksel derki Rabbim versin herkese
Yuvalar muhtaç size bir sese
Sabırla bekleriz ilk söze size
Sen bize Rabbimin emanetisin

Yüksel Çelik