Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"BİZ O EMANETİ SEMAYA DAĞLARA VE YERYÜZÜNE ARZ ETTİK DE ONLAR BUNU ÜZERLERİNE ALMAKTAN İMTİNA ETTİLER LAKİN İNSAN O EMANETİ ÜZERİNE ALDI. ÇÜNKÜ İNSAN ÇOK CAHİLDİR VE ÇOK ZALİMDİR!"-Ayet-i kerime meali-
Allah bizleri o emanet-i kübraya hakkıyla riayet eden kullarından eylesin amin.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta