Emanet Şiiri - Bilal Dedeoğlu

EMANET
Canımda can,
Benim diyordum, değilmiş.
Sahiplendiğim makam,
Benim diyordum, değilmiş.
Aldığım mal mülk,
Benim diyordum, değilmiş.
Anne, baba, kardeş, eş, çocuk,
Benim diyordum, değilmiş.
Yaşadığım köy,
Benim diyordum, değilmiş.
Gönlümde sevdalar,
Benim diyordum, değilmiş.
Anladım ki:
Bu bir kervan, gelir geçermiş.
Her can bir emanetmiş,
Velhasıl
Dünyada dünya emanet.
Her şey faniymiş.
                     26.01.2019/Bilal Dedeoğlu