Ne dağ bekletir emaneti
ne bir ağaç, ne bir ot
çabalar gücü yettiğince
lakin bir tek sen, ey insan
bir tek sen
bu kadar lakayt
bu kadar cüretkar
sorumluluk şuurun pek eksik
gözünü nasıl korkutmaz
dağ kadar yük
Temmuz 2018
Orhan CesurKayıt Tarihi : 5.7.2018 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"İnnâ aradnâl emânete alâs semâvâti vel ardı vel cibâli fe ebeyne en yahmilnehâ ve eşfakne minhâ ve hamelehâl insânu, innehu kâne zalûmen cehûlâ(cehûlen)."<33Ahzab/72> Bu ayetin anlamı üzerine düşünürken yazdım. Bu ayetin doğru anlamı bence Zamahşerinin Keşşaf tefsirindedir. Zamahşeriye göre emanet itaatir. Yani neyle sorumlu tutulduysan onu yerine getirmektir. Sorumluluğun sırtında kalması ise (hamle) itaat etmemektir. Emanetin üzerinde kalması demektir. İşte emaneti sırtında taşıyıp da gereğini yapmadığı için insan zalim ve cahildir. Dağlarla konuşmak temsili bir anlatımdır. Dağlar ve tüm diğer eşya fıtratının gereğini isteyerek veya istemeyerek yapmak zorundadır zaten... "Sonra duman halinde olan göğe yöneldi, ona ve yerküreye: İsteyerek veya istemeyerek, gelin! dedi. İkisi de «İsteyerek geldik» dediler." Ancak insan sorumluluğunun gereğini yapmayarak yükü sırtında kalmıştır; bu sebeple de zalim ve cahildir...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!